Bak kurumaya yüz tutumuş ağaç gibi
ruhumdan birer birer dökerek
bahar ayında soğuk ve donmuş
bir ceset gibi beni çürümeye terk ediyorsun..!
Bu bedeni acımasızca kefensiz bırakarak
toprak olmaya terk ediyorsun
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Öyle ya belki ber gün
Neden olmasın.
Saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta