Gündüz yarısı yürürken karanlığı
Gece yürürken aydınlığı düşünmeye başlamıştı.
Uzakta doğmadan güneşi görüyordu gözlerinde
Ayakları götürmüyordu maviliklere
Bir bebek tazeliği düşledi ellerinde
Beş parmak buz tutmuş yüreği
Ay büyürken eriyordu
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
