Gotik oda Şiiri - Aloysius Bertrand

- 'Ah! dünya, ' - diye mırıldandım geceye, - 'güzel
kokulu bir çiçektir, ve dişi organı ay, ve erkek
organları yıldızlardır.

Ve ağırlaşınca gözlerim, kapattım, camların sarı
halesi üzerine siyah çarmıh haçı işlenmiş pencereyi.

****

Ne var ki, - gece yarısı değil, - ejderha ve
şeytanla armalanmış saat! - cüce cinlerin lambanın
yağında sarhoş olduğu saat!

Ne var ki, ölü doğmuş bi çocuğu babamın zırhında
sallayan dadı değil, tekdüze bir sesle ninni
söyleyerek!

Ne var ki, tahta kaplamanın arkasına hapsedilmiş
bir asker iskeleti değil, alnıyla, dirseğiyle ve
diziyle vuran!

Ne var ki, ayakta durduğu kurt yemiş çerçevesinden
aşağı inen, ve zırh eldivenini okunmuş su kabının
kutsanmış suyuna daldıran dedem değil!

Ama Scarbo'ydu boynumu ısıran, ve, dağlamak için
kanayan yaramı, fırında korlaşmış parmağını oraya
sokan.