Görürsün bensizliği Şiiri - Servet Balıbey

görürsün bensizliği
nasıl özleyeceksin
kendini yiyeceksin
hergece öleceksin
gururun yıkılacak
yollara düşeceksin
yalnız üşüyeceksin
gözyaşı dökeceksin

kaldı mı kibrinden bir eser
nafile gelmem
bitirdin öldürdün yüzüm yok
boyun eğmem
sen sabret bu defa ağlamak
sana kalsın
her gece ağlardım ben sana
artık üzülmem

git demek ne demek bil
daha çok seveceksin
insanların içinde
beni bekleyeceksin
seni sevdiğim kadar
sevilmeyeceksin
ne olur yetiş bana
hemen gel diyeceksin

gelemez gelemem kaderim
başka yerde
düş artık yakamdan üzülme
ayrıl sende
tavrım var hayata ve sana
ayırdı bak
uzaklar yarimdir savruldum
ey azade