Yıkıldı mı sırça köşkler, saraylar
Artık kıyıya vuruyor alevden dalgalar.
Yüzlerde kızıllığı hüznün, öfkenin
Görünmüyor aynalar...
Nerede o güvercinler:
Zeytin dalı taşıyan?
Nerede o sokaklar:
Karanlığına vurulduğumuz?
Nerede o iki deli
aynalarda kendini seyreden? ...
Kızıllığı öyle çok ki yüzümüzün
Görünmüyor aynalar.
Yüzleşilemiyor korkudan
Yok olmuş gözbebeklerindeki
Deliler, çocuklar.
Görünmüyor aynalar,
Görünmüyor aynalar...
Ekim 2000
Ayşe ÖztekinKayıt Tarihi : 25.5.2006 09:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Turhan Toy
Görünmüyor aynalar. '
yüzün kızıllığı ömrün kızdırdığı değil midir ki....etkileyici idi...
tebrik ediyorum Ayşe hanım...
TÜM YORUMLAR (3)