GÖRMEZ NEYLEYİM (417)
Saklıdır sinemde sevdanın izi
Gönlümde yara var ruhumda sızı
Anlamaz halimden zalımın kızı
Perişan halimi görmez neyleyim
Vuslat derken hasret girdi araya
Ateş düştü gönül denen saraya
Sinemdeki aşk denilen yaraya
Himmet edip ilaç sürmez neyleyim
Ben ona köleydim ben ona esir
Beklerdim yolunu belki bin asır
Aşk denen bu yârem tuttu da nasır
Bir merhem sürüp de sarmaz neyleyim
Aşk denince aklı kiraya verdim
Sevda bahçesinden umutlar derdim
Ömrümü çul edip yoluna serdim
Yâr diye yüzüme gülmez neyleyim
Gülmüyor hiç yüzüm talihim kara
İçin için kanar bu gizli yara
Adına aşk deyip düşürdü zara
Şimdi ahvalimi bilmez neyleyim
Ne gündüzüm belli, ne gecem belli
Derdimin ortağı tek sarı telli
Kurumaz yaşlarım gözlerim selli
Akan gözyaşımı silmez neyleyim
Onulmaz bendeki gönül yarası
O yârin vicdanı kömür karası
ZA'ÎFÎ'm uzadı benle arası
Özleyip de bir gün gelmez neyleyim.
12 KASIM 2024 İST
ŞİİR: GÖRMEZ NEYLEYİM
ŞAİR:TC KÜLTÜR VE TURİZM BAKANLIĞI HALK ŞAİRİ RÜSTEM ŞAHİN (ZA'ÎFÎ)
KİTAPLARI: GÖNÜLDEN DİLE, GEL SEVDİĞİM VE BU HİCRAN YARASI (417)
NOT: Sayfamda paylaştığım tüm şiirlerim kitaplarımda ve Antoloji.com'da tescillidir keyifli okumalar.
Kayıt Tarihi : 20.9.2025 17:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!