Görmeyeli Şiiri - Enes Papağan

Görmeyeli çok olmuş gözlerini.
Dönmüş yüzün adeta bir şiire,
Büyülüyor baktıkça insanı.
Güzelliğin acı veriyor kalbime,
Emin ol hiç yok insafı.

Görmeyeli çok olmuş saçlarını,
Güneş vurunca oluyor altın sarısı.
Sen bulunduğum yere gelince,
Ellerim bırakır kitabı.
Önümden geçince,
Çıkarır kalemi kağıdı.

Görmeyeli çok olmuş seni,
Ve emin ol tıpkı bıraktığım gibisin.
Ne bahtiyar oldum duyunca sesini,
Gülüşün hala manzaraların en güzeli.
Sen döndün ya hayatıma,
Artık hiçbir dert korkutmaz beni...