Görmeseydim Şiiri - Muharrem Tüylü

Görmek isterdim göre bildigimi
Anlamak isterdim gördüklerimi
Söylemek isterdim içimde geçenleri
Ama olmuyor ama olmuyor

Beraber büyüdük aynı şartlarda
Beraber yürüdük okul yollarında
Hiç isyan etmiyor yaşadıgı hayata
Onurlu gururlu yaşıyor bu hayatta

Senin kaderin böyleymış diyemedim
İnsan gibi yaşayacak yer göremedim
Felek vurmuş kırılmış kanadı görmeseydım
Hep içimde söyledim keşke buralara gelmeseydın

Düşmüşüm birkere hatrımı soran yok
Kapım kapandı çaresızım soran yok
İyi günlerimde yanımda olan zor günde yok oldular
Yaşlı babamın bile hatrını soran yok

Çoçuklarıma kol kanat gerdim bu hayatda
Yemedim içmedim onları giydirdim yedirdim
Anaları birakıp gitti ama onlara analık ettim
Küsmedim isyan etmedim yaşıyacam bu hayatta

Dost selamını bekler şu garip gönlüm
Herkes göçüp gidecek helbet bir gün
Maddıyat bırak manaviyata dön bir gün
İnsanlıgı anlayacaksın duva edecen her gün

23/2/2007 m.tüylü