Gördün mü? Şiiri - Oktay Çekal

Gördün mü?

Saklıydın içimde, sevdiğim yürek,
Duygularımın dehlizlerine kaç kere girdin
Karanlık köşemde sakladığım seni
Gördün mü?

Üzerine titrediğim varlığını bir çocuk gibi,
Hep ruhumdaki çocukla buluşturdum, zamansız…
Sessizlik şafakları attı, duyguları güneşle buluşturan,
Bir yağmurda gökkuşağı oldu, sevgimin renkleri,
Tüm renklerde ruhum sana geldi…
Gördün mü?

Hep olasılık dağına tırmandım, düşüncelerimde,
Tek olasılık sendin, varlığımı çözen,
Beni alıp hiç görmediğim huzur sokaklarına götüren,
Farkındamısın kaç yaz geçti, sevgin her geçen gün,
Bir sarmaşık gibi ördü bedenimi,
Gördün mü?

Hayatımı tamamlayan, hayatınla tam olmak,
Eksikliğin yokuşunu tırmanıp, zirvede buluşmak,
Yüreklerde çarpıp, yaşamı solumak özgürce,
Yanında olmanın arzusuyla yandığımı,
Gördün mü?

Kaç kere gözlerine gelip, tenine dokunduğumu,
Dilek ağacına yüreğimi astığımı,
İsmini üzerine kazıdığımı, nihayet…
Bir mağarada aşkımı karanlığa haykırdığımı,
Sensizliğin denizinde, bir çapa olup en dibe battığımı,
Gördün mü?

Ben hep seni gördüm, çok uzaklara bakan gözlerini,
Umudun kırıntılarında bekledim, görmen için,
Bir rüzgâr oldum, tenine dokundum,
Kaç gece yıldızlarla paylaştım, yokluğundaki sessizliğimi,
Görmesen de bendesin, ruhum bir kelebek olup,
Kaybolduğun ufuklara kanat çırpar ve sana doğru…

Oktay ÇEKAL
07.03.2012-12.46