Masum bakışların içine bıraktım tüm duyuşlarımı. Duyumsadıkça kendimi.
Yavru bir kuşun ürpertisinde özgürlüğüm,bir çiçeğin tohumunda gülüşüm.
Gördüm ki; ses duymak değildi sessizliğin sesi, en derin görüştü bazen.
Bir insanın bakışlarına ulaşılabilir ama neler düşlediğini asla!
Bir yaşamın ışığı kısılabilir ama bir bakışın ışığı asla!
Bir sahne daima kendine kapanır. Yüreğimizde açılan perde ise yeni zamanlara sahnedir.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta