Gördüm Şiiri - Adem Efiloğlu

GÖRDÜM

Üretim diyerek, her tür maddeden,
En tabi tatları, bozanlar gördüm.
İnanmış görünüp, kökten reddeden,
Ona da okunan, ezanlar gördüm.

Kiminin tanrısı, mal ya da para,
Kimisi erkenden ermiş bahara,
Kimi de cennetten, almıştır sıra,
Ahiret hattına, sızanlar gördüm.

Sonsuza uzanan, hayatı merak,
Yaşamı ne etse, geçmiştir kurak,
Nefesi sonun da, etmişse firak,
Ebedi nefsinden, bezenler gördüm.

Karanlık değil mi, gündüzü boğup,
Sabahları düşün, zifirden doğup,
Şu kara toprağa, bembeyaz yağıp,
Rab’bin kudretini, çizenler gördüm

Şeytanla raks edip, küfür kusarak,
İman tahtasında, hile basarak,
Her türlü zulüme, kalem kısarak,
Doğru diye yalan, yazanlar gördüm.

İlla edep diye, dilini tutup,
Sabırla yoğrulup ,sabırla yatıp,
Emanet bedene, ruhunu katıp,
Arşın katlarında, gezenler gördüm.

Ağzı dili yağlı, inmemiş kattan,
Yalıdan villadan, saf kanlı attan,
Güzelim ülkemi, seyredip yattan,
Varlığı görünce, azanlar gördüm.

Âdem Efiloğlu