Gördüm Şiiri - Hamdi Bağcı

Gördüm…
Bir daha hiç göremeyeceğimi
Sokakların sessizliğinde,
Koşturmacanın türküsünü dinlerken,
Kaybolmuş adımların arasında.
Anlamaya çalıştım
Anlamsızlığını güzel dünyanın;
Her gülüş bir kırık pencere,
Her gözyaşı asfaltın üzerinde yitip giden bir damla.

Yalvardım…
Yalvardım…
Yalvardım…
Acının hesabını bilmeden,
Parmak uçlarımda biriken fırtınalar,
Her nefeste bir kırık cam, her damlada bir yara.

Zaman su gibi aktı;
Metrolar, kaldırımlar, gölgeler…
Şehrin sonbaharı pencere önünde
Rüzgâr eski duvarlarda uğuldayarak

Belki tanırım dedim hakikati,
Belki bulurum hikmetin elini;
Ama ellerim boşlukta,
Zamanın paslı tellerinde ezilmiş bir gölge gibi
Bir yaprak, bir gölge, bir iz olarak savruldu
Baktım, bomboştu.

Parçalı nefeslerin arasında
Her izimde bir kayıp,
Her duruşumda bir bekleyiş;
Şehir gibi yalnız,
Gölge ve sessizlik arasında,
Her sessiz çığlıkla
Kendimi aradım.
Zaman eskidi,
Heyhat ben ise onu
İşim yok gibi başka
Hep gördüm...