Hastayım, düşkünüm bu dem,
Serîr-i gamda kıvranırım gecelerce.
Ne bir derman, ne bir yâren,
Ne de sıcak bir çorba getiren var hâlime.
Çoktur âşinâ-yı zahirim,
Lâkin iç âlemim virâne…
Kalabalıklar içinde bir garîbim ben,
Sûret çok, sâdık yok ne yazık.
Bir selâm eden çıkar arada,
Lâkin gözlerimdeki feri kimse görmez.
Herkes geçer yanımdan,
Fakat içimde esen ıssızlıkla
Kimse yoldaş olmaz.
Ne mâni olur bu ızdırâba
Bir kelâm-ı tesellî,
Ne de dokunur yüreğime
Bir nigeh-i şefkat.
Şimdi ben—
Hem hasta, hem yalnız, hem yitik,
Sâdece Rabbine sığınan
Bir dilsiz duâyım gecenin koynunda.
Kayıt Tarihi : 25.7.2025 00:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!