Gönülden Gönüle!.. Şiiri - Kemal Doğanay

Sevgi dedikleri ince bir sızı
Neyleyim baharı neyleyim yazı
Duvarda asılı şu kırık sazı,
Çalmak gerekirse çalmalıyız biz.

Gönülden gönüle köprü kurmalı
Düşman karşısına birlik durmalı
Kalan hesapları mutlak sormalı,
Sormak gerekirse sormalıyız biz.

Dağların başına doğacak güneş
Bütün karanlığı boğacak güneş
Gece Şeytanları koğacak güneş,
Koğmak gerekirse koğmalıyız biz.

Bir kuru sevdadır başı sonu yok
Bela dedikleri her yanımda çok
Malı çok olanın karnı derler tok,
Yemek gerekirse yemeliyiz biz.

Aylar yıllar geçer beklerim burda
Sevenlere derim kalmasın zorda
Hedefe gitmeli ne kalmış şurda,
Gitmek gerekirse gitmeliyiz biz.

Yolların sonunda ışıklar yanar
Dokunsan yaraya yaralar kanar
Adını sorarsan DOĞANAY anar,
Anmak gerekirse anmalıyız biz.