Gönülden Gönüle Şiiri - Osman Garip

İşim mutluluk dagıtıp keder alalmak
Gariplere yakşırmı hiç mutlu olmak
Çok isterdim yanında olup da gülmek
Söz verdim gönülden gönüle severim

Hiç görüşme istersen gönüller sevsin
İster yazkış olsun fark etmez mevsim
Yeter garip bir güzelin gönlüne girsin
Sevmeyeni ben gönlümlden kovarım

Hayalle yaşarım ben çok yıllar oldu
Sanmayın gönlüm bir dengini buldu
Seni tanıyınca yar gönlüme ne oldu
Sanki kırk yıldır tanırımda severim

Sakın aramıza girme sen gönlünle
Kısaltma oynama benim ömrümle
Mutlulugu verecegim sana gönlümle
Belki bende bir gün yar sana gelirim

Ferhat gibi dağ taşları ben yararım
Yorulmam bıkmam da seni anarım
Sana hiç dokunmaz güzel zararım
Gönlün severse gönlümü bulurum.

5 / 8 / 2013