Gönül Yüzünden Şiiri - Abdullah Ercan

Her cefâya ben katlandım
Gönül yüzünden yüzünden
Koşa koşa çok yoruldum
Gönül izinden izinden

Sermest olup şu dağlardan
Soran mı var hâl perişan
Gezip tozdurdun durmadan
Gönül yolundan yolundan

Nasîb aldım her zerreden
Aşık oldum ben gönülden
Şeker olur o lâl rengi
Gönül lebinden lebinden

Hasret durmaz der gidelim
Sancı tuttu kan yüreğim
Dermanım yok ki geleyim
Gönül dizinden dizinden

Yar dalları uzun uzun
Meyvasın alırım güzün
Kar gelir kış ile hüzün
Gönül yazından yazından

Gül yakınır biten daldan
Ötmez oldu bülbül gamdan
Ilgıt ılgıt esin rüzgar
Gönül bağından bağından

Yar elinden gül kokladım
Yaprağına hâr sapladım
Gözlerinden yaş kopardım
Gönül elinden elinden

Sular denizde derbeder
Martılar benden de beter
Bekliyorum yardan haber
Gönül kuşundan kuşundan

Ümid olur yol beklenir
Açık eller taş inletir
Dualar beni söyletir
Gönül dilinden dilinden

Gidiyorum sonsuz yola
Kader attı dağdan dağa
Ercan yandı Leylasına
Gönül aşkından aşkından

Dostlar kazsın mezarımı
Yazsın taşıma yâdımı
Gördüm artık makamımı
Gönül gözünden gözünden