gönül yorgun düştü
sırtından vurlmuş bir adamın göz pınarlarında
kurumuş bir umudun son ümidi
bir kelebeğin son analarında çırpınması gibi
ve dalında son üzüm salkımının çürümüş son tanesi
gönül yorgun düştü işte
hayatta yaşadıklarım hep bahane
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
