Bozulmuş dünyanın,düzeni dostum.
hiç kimse görmüyor,düşeni dostum.
her biri başını kumlara gömmüş.
kötü olan sefa süreni dostum.
her sazın telinde bir başka nağme.
dağılmış gidiyor bir başka yana.
kimse kendisinde bulmuyor hata.
hepsi sütten çıkmış,ak kaşık dostum.
elinde iki var,bunu beş söyler.
kendi dedigini,kendisi dinler.
gümüş olan sözü,erdemlik eğler.
süküt pul'a dönmüş neyleyim dostum.
pencereden bakar,çehresi dardır.
kendi halin görmez.üryandır,saf'tır.
kendince gittigi,en dogru yoldur.
gönülsüz yol giden yorulur dostum..
Kayıt Tarihi : 4.8.2007 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!