Gönül Yelken Açarken Şiiri - Kemal Berk

Gönül yelken açarken,
Dalıverdim ummanlara.
Gözlerim nemli, gönlümde hasret
Yürekler közlenirken, tutuşuyor halaya
Nasılda çarpıyor heyecandan kirpikleri
Sanki titreşen, davulun sesi değil
Gözgöze bakarken, kipriklerin eğlencesi
Kelebek bile, bu kadar hızla çarpamaz kanatlarını
İşte o an varsın sussun şu diller,
Ya bir de duysan şu gözlerin konuştuklarını
Ne diller döker, ne güller serer gönlüne,
Gelsin diye beklediği yollarına
Öylesine gaza gelir ki bir an
Kendinden geçerken
Gol yemiş kaleci gibi
Pat diye düşer yüreğin en derin ve güzel yerine
Biri gol atmış gibi sevinip huzura ererken
Gol yiyende sevincinden, uçuyordu havalarda
Orada özenle saklayacaktı sevdiğini
İnci gibi güzelleştirecekti yüreğinde
Sanki mercan dı kendisi
Parlatacaktı gören gözleri
Dilinden düşen sanki ki ballı sözleri
Bitmişti hasretli sonunda

Kemal'eren Kemal Berk
30.12.2020