Gönül Seması Şiiri - Tağa Doğukan Aydın

Bir manzara daha harcıyorum,
Bir kelamı dizelere döküyorum.
Baktığım, gördüğüm güzellik,
Yine gözlerimi senden alamıyorum.

Kızıllığım elveda ediyor bana,
Ay ışığım semada küskün kızıla,
Dileklerim uzakta asılı tavana,
Parmak uçlarım özgür ruhunda.

Dokunsam elbet dağılır mürekkebim,
Ama sana bir memleket uzağım.
Sana bir mektup, biraz gönülden sözüm,
İçinde benim biraz sarma tütün kokum.

Her yudum daha özlem dudaklarıma,
Bir sevda hala ihtiyaç benim ruhuma.
Ben kalan son damla gönül mataranda,
Özlemekli gönlüm benden bir yudumuna.

Hislerim bugün daha umutlu yönde,
İnanmak istedim bir daha kalbimde.
Ellerin yanaklarımda son gezdiğinde,
Söz verdim geleceğine dair özlemime.