Gönül Sarayi Şiiri - Güner Kaymak

Gönül sarayimi viran eyledin
Artik kimseleri sevemez oldum
Tek gözlü gecekondu'ya çevirdin
Gönlüme misafir bile alamaz oldum

Ümüdimi,arzumu,hevesimi tükettin
Kadrimi,kiymetimi hiç bilmedin
Zeytin gözlüm beni hiçmi sevmedin
Derdimi kimselere açamaz oldum

Kendime olan güvenimi yitirdim
Ask pazarinda sermayemi bitirdim
Yasadiklarimizi hep aklima getirdim
Bir an bile sensiz duramaz oldum

Ask'ta risk var bunu zaten bilirdim
Elimde degil senin için ölürdüm
Her gece rüyamda seni görürdüm
Artik kabus dahi göremez oldum

Inancim kalmadi aska sevgiye
Izdirap gözyasi senden hediye
Bir daha dönüpte bakmam geriye
Burnumun ucunu göremez oldum

Güner derki yaralarim derinden
Canimdan biktim askin elinden
Kurtulamadim el alemin dilinden
Milletin içine çikamaz oldum

Amsterdam / 01.02.2004