Gönül perdesi... Şiiri - Hasan Belek 2

Gönül perden açılır, o an nura kavuşur,
Her sır Hakk’a saçılır, kalp huzura kavuşur.
Gaflet derya saçılır, nefsin bağı savuşur,
Kalp aşk ile seçilir, Hak nurunda yoğrulur.

Her nefeste solacak, fani dünya bitecek,
Kim nefsine dalacak, yolu karanlığa dek.
Hak yolunu bulacak, aşkı kalbe yetecek,
Her gönüle dolacak, Mevlâ nura güdecek.

Dünya bir gün yıkılır, kalır elde tek heves,
Kalp sırlarla yıkılır, yanar içte bu kafes.
Nefse ateş yakılır, söner her daim heves,
Hak kapısı çağırır, kurtuluşta tek adres.

Bir gün perde silinir, gözde hakikat doğar,
Kalp içinden silinir, aşk ile sırlar çağlar.
Kim nefsine yenilir, kalbinde gamlar ağlar,
O visale erinir, aşkı Mevlâ’ya bağlar.

Gönül kalbi arınır, paslı perdeler iner,
Hak nuruyla donanır, aşkı gönlüne siner.
Dertler bir bir sarılır, gönül ışığa döner,
Mevlâ aşkı sarar da, gönül sonsuza iner.

Kibir dağlar yıkılır, benlik ortadan kalkar,
Gönül aşk ile yanar, perde ardında parlar.
Hak yolunda yürünür, kalp o nur ile parlar,
Her sır ile bakılır, gönül Mevlâ’yla parlar.

Kul Hasan der: uyanın, gaflet uykusu biter,
Kalplerde nur uyanır, aşkın meyvesi yeter.
Hak aşkına dayanın, yolun sonu hep beter,
Mevlâ’ya bağlanın siz, kurtuluş size yeter.

✍️ Hasan Belek
20 Eylül 25