Gönül öyle mahzun ki yok saymakta dünyayı
Asıl yok olan kendi buhar olup uçtukça
Harcanınca düşleri yüreğindeki payı
Ellerinden fırsatlar uzaklaşıp kaçtıkça
Gözlerimden akıyor bulanık hüzün seli
Çölde kaldığım yetmez bir de eser samyeli
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!