Her sabah selamlardı saf çehresiyle şu fani dünyayı
Görürdüm ,düşmezdi gözlerinin alevleri çukurlarına dünyamın
Başka çukurlardan kurtarıp yakmalıyım kendimi o alevlerle
Kendi çukurumun derinlerine hapsedip orda hükmetmeliyim o alevlere
Olmaz, ne mümkündür içinde sonsuzluğu barındıran gözlere hükmetmek
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta