.Gönül Lumbozum 4. Şiiri - Gönül Ersin

göz...

aç gözlerini çift kilit kapııları açar gibi
yavaşca sönmeden minesi çabukca
bak gelen kimmiş sarıl yaşama yorgun hali ile
ilk kez karşılaşıyorcasına kucakla
sus söyleme sakın kalsın gizinde kapalı dudaklar
arkasında oyun oynuyormuşcasına
sakla var olduğunda gördüğünden farklıymış gibi
gelenin sen olduğunu çaktırma ona...

bakış...

fırlat ışık oklarını Eros yayından çıkmışcasına
ani refleksle savur bir çırpıda
tut ki bir kel/kör kirpinin kendi halinde dolaşan
çalılıklar arasında vahşî dünyasında
yakala ve kavra film karesini anılar zincirinde
halka halka akıp giderken yürek kanamalarında
koru tüm renklerini damarında yansırken düğümleri
çözerek bir bir koyver koptukça her birini askısında...

algı..

aç yavaşca
bak kimmiş
sus söyleme
sakla gördüğünü...

yanılgı...

göz aldanmasıdır sanma illüzyon
düğümlenir bakış artar tansiyon
algı güçlendikçe reankarnasyon
yanılgın gözbebeğinde fiyaskon...

gönül gözü ile gören dîvâne
mavi nihavendde yolculuk enginlere
renkler solgun kıyılar uzak denizimde
ellerim gitmiyor rotasız dümene
bir garip tuzak bekler kamaram önünde...

*Kiraz Çiçeği*
Gönül Ersin