Gönül 'lü Şiiri - Yankı Pak

GÖNÜL'LÜ

Gönül, hislerini süzen kaleme
Gönül vermiş acep sonu n’olacak
Baştan sona tutulmuş bir elem’e
Vadesi dolunca o da solacak

Gönül yoksa kalem şiir yazamaz
Şairin gönlünü tek kalem anlar
Ölen sevdalara çukur kazamaz
"Gönül"çok ya gönül koymayın canlar

Gönül göç eyledi kalem kırıldı
Okuyan gönüller yasın bağladı
Sözler de vuruldu gönle sarıldı
Yitik gönül gönülleri dağladı