Gönül Kuşum Şiiri - İsmet Güher

Şu karşı dağları duman bürüdü,
Acep, yağan yağmur m’ola, kar m’ola?
Gurbet elde ömrüm geçti, çürüdü,
Sıla bir gün nasibimde var m’ola?

Bülbül ayrı düşmüş, ağlıyor, gülden
Gülün hasretini sorun bülbülden...
Bir haber yollayıp, can-ı gönülden
Nazlı yarin: “Gel” demesi zor m’ola?

Güheri’yim, dostlar düşmüşüm derde,
Gönül kuşum her gün gamda, kederde.
Varıp kapısını çalsam seherde
Alıp beni yar koynuna kor m’ola?