Gönül Koşması Şiiri - Sevinç İnal

Gönül sen ihanetim gönül serzenişimsin
Uğrun uğrun öldüğüm sevdaya mabedimsin
Sana ömrüm hediyem sen benim aşk perimsin
Gönül sen benim yaram gönül sen her şeyimsin…

Sensiz ufuklarımda tan ağarmaz inan
Susar bu feryadım susar ağlayan
Yol bilmez bu cahil senle var olan
Gönül sen benim yoluma nurdan ışıksın…

Türlü derdin ile belim bükülür
Söylerim hal bilmez dosta üzülür
Yetiş derim yetiş yürek sökülür
Gönül sen benim ahu zarımsın…

Nokta koy şu kalbime nokta nokta yaz seni
Şakı bülbüller gibi şakı duyam sesini
Ağı olsa sözlerin kırmaz bilirsin beni
Gönül sen benim dostum, çilegahımsın..

Kupkuru toprak beden, o susuz bir çöl
Yoksa içinde gönül bence en baştan öl!
Gönül dediğim su bambaşka bir göl
Sen ummanım gönül sen devranımsın…

Sen bağrımı yakan alev gibisin
Bazen dona sarar zayıf bedenim
Ben senin uğruna bin can veririm
Gönül sen benim hayat bekçimsin…

Nasıl çağlarım bak nasıl yanarım
Akarım sular gibi sana kanarım
Nerde benim ölüm bilmez aşklarım
Gönül sen benim aldatanımsın…

Kafir dine gelir senin karşında
Som altını bakır eder sevgin aslında
Sana para sana kibir olmaz be anla
Sen dergahımda hoca bense müridin gönül…

Ben yolunda nefer olmuş sevgi delisi
Bu öyle bir şey ki amansız bir dert gibi
Hangi doktor hangi hoca iyi eder beni
Sen benim derdime dermansın gönül…

Ne söylesem olmuyor ne desem yalan
Sen bana atamdan mirassın kalan
Seni de evladıma miras bırakam
Dua ol sen ardımda rahmetsin gönül…