Gönül Kapısı aralı

Gönül Kapısı

Gönül kapısı aralı durur,
Her gece rüzgârla seni sorar.
Bir yarım hece gibi içim,
Sana varmazsa eksik kalır.

Perdeler aralanır usulca,
Gölgen düşer dualarıma,
Adını çağırır yıldızlar,
Sesin değse ağlarım ama…

Ne umutlar asılı duvarda,
Ne düşler, kırılmış aynada…
Ben seni bekledim yıllarca,
Gelmedin, geçtin hep yanımdan.

Bir güvercin konsun isterdim,
Penceremden içeri sevda,
Ama her tıklayış bir hüsran,
Kapımda soldu her bahara.

Gönül kapısı kilit tutmaz,
Sevdayla çürür zamanla,
Ne kilit ne anahtar gerek,
Bir bakış yeter inanmaya.

Gel, bu kapı hâlâ senin,
İçimde boş bir oda var,
Adını hiç kimse bilmez,
Ve duvarları susmakla yar.