Günahım, kusurum, suçum çok ama
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Bunca yıldan sonra yüzüm yok ama
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Benmişim divane, benmişim sarhoş.
Azarla, sitem et, ne eylesen hoş.
Ne desen haklısın, ne söylesem boş.
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Aşkına susadım, aşkınla yandım.
Yokluğunun sınırına dayandım.
Geç mi kaldım yoksa? ancak uyandım.
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Affet beni desem katına varıp
Akılsız başımı taşlara vurup
Bütün utancımla karşında durup
Gelsem açar mısın gönül kapını.
Kayıt Tarihi : 15.10.2021 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Benzer duyguları ifade eden bir şiirimle müsadenizle size katkıda bulunmak isterim.
Özür dilerim
Özür dilemem gerekiyorsa
Gururumu silerim…
Tam bir hulus-i kalb ile
Ayaklarına kapanır
Bin defa özür dilerim
Ben, özür dilemem gerekip gerekmediğini dahi
bilemeyecek kadar
kaybolmuşken sende
Affet
Boynum bükük, başım yerde…
Sen de bilirsin
Kalbim elimde, ben…
Kapına geldim.
Seni kan tutacağını
Nereden bilecektim…
Döktü isem senin için
Senin için, düştü isem…
Başka ne beklenir
Benim gibi müflis
Yıkık dökük birinden…
Yoğun voltaj,
Yüksek gerilim,
Elektrik yüklendim
Elim ayağıma dolandı…
Sana yalnızca aşkımı
Dile getirecektim
Çarpmak istememiştim
Ne yapmam gerekiyorsa
-Aklım başımda değil-
N’olur açık söyle
Az bir canım vardı
Eridi gözlerinde
Üzgünüm
Perişanım
Kahroldum
Zaten bitmiş idim
Sen de öyle deyince
Tamamen mahvoldum
Tam bir teslimiyetle
Bin pişmanlıkla
Uykusuz gözlerimden
Dökülen damlalarla…
Geldim,
Kusuruma bakma…
Bu, benim inandığım aşksa…
Bu, benim sevdiğim insansa…
Açar kollarını,
Açar tüm kapılarını,
Ve şöyle seslenir:
“Madem bu kadar sevdin beni
Bu aşkın hürmetine
Affettim gitti seni…”
“Biraz vakitlice
Daha sakin, sessizce
Sabır, emek, gayretle
Oturup konuşalım
Konuşup anlaşalım
Anlaşıp kaynaşalım…”
Bekir Şahin
TÜM YORUMLAR (2)