Gönül İşleri Şiiri - Ali Nihat Özer

Bilmiyorum benimle küsmüsün, barışıkmı?
Ne bıraktın peşimi, ne de vazgeçiyorsun.
Senin gönül işlerin bu kadar karışıkmı?
Keder ektin içime, mutluluk biçiyorsun.

Gönlümü sürme gibi çekmişsin gözlerine,
Beni olduğum gibi almışsın içerine.
Elinde kadeh sevda yerine, aşk yerine
Farkında değil misin? Sen beni içiyorsun.

Verdiğin buselerin, bende kalıp gidiyor
Bir halin, aldığın gibi gel, geri ver diyor.
Umursamadığımda, beni takip ediyor
Anlaşılmazsın, takip edersem kaçıyorsun.

Beni gördüğünde halden hale giriyorsun,
Halini görüyorum, halimi görüyorsun.
Bazen kapılıyorum, bir ümit veriyorsun
Değil de, o göğsünü sen, niye açıyorsun?

Baksan mı, bakmasan mı öyle çok karamsarsın
Gözlerin gözlerimde, ha biraz dursun varsın.
Bülbülü çatlatmakmı senin kavli-kararın,
Gül kokunu gidip de, ellere saçıyorsun.

Ağlatır, bakmıyorsun gözümün yaşlarına
Sevgiyi benden alır, ellere saçıyorsun.
Anlayamadım senin bu gönül işlerine,
Takip edersin, takip edersem kaçıyorsun.

Bilmiyorum kölen mi, yoksa sevgilin miyim?
Sen benim herşeyimsin, yoksa ben elin miyim?
Nimetin değil miyim, muhtacın değil miyim?
Neden pirinci seçmez, taşını seçiyorsun?

Anlayamadım seni maşuk musun, aşık mı?
Keder ektin içime mutluluk biçiyorsun.
Senin gönül işlerin bu kadar dolaşık mı?
Senden bir yudum su yok, sen beni içiyorsun...

http://alinihatozer.blogcu.com