Gönül ile Sohbet III Şiiri - Hüdaverdi Öz

Gene efkar bastı deli gönülü...
Geçti bahar, gülün mevsimi değil.
Ah ile vah ile geçirdim ömrü
Döndü devran gücüm eskisi değil.

Ne ararsın? Kaf dağının ardında
Çok kimse un eledi, sen yaşında
Baykuş öter birgün mezar taşında
Olmaz deme, ecel haberli değil.

Güç yetmez nefsin arzu emeline
Süleyman çöp koymadı kefenine
Lal olup yasak gelmeden diline
Tekbir getir, herkes nasipli değil.

Nideceksin, sen güzeli çirkini
Hazırla sen, artık yükle yükünü
Kim yendi, senmi yenersin ölümü?
Bu gerçek, tiyatro piyesi değil.

Boş ver, kafa yorma tûlû emele
Kim ne götürdü? Karanlık mezere
Sakın Azrail ile güç deneme...
Gücün yetmez, şaka olası değil.

Şair Hüdai bir varız birde yok
Kimimiz aç gezeriz kimimiz tok
Felek birgün, sanada atar bir ok
Giden yolcu, geri gelesi değil.