Gönül Hanım Şiiri - Osman Akbaba

"yeni yaşından yeni dileklerle"

Yeni bir günün başlamasını beklerken
Gönül hanım seni düşlemekteyim

Büyük bir Konak duvarları diz boyu
içerisi şehvetli renk cümbüşü
burdaymısın çiçeklerden alıyorum kokunu

Bahçe şadırvanından akan su
zihnim boşalır ve berraklaşır
böylece senin rahat etmeni sağlarım

Su sesleri döngüler halinde
bu kısır döngü de sen ve ben
suretin, içimde, gönlümde her yerde

Gaipten sesler duyuyorum
şuracıkta bir yerlerde.
sanki bir keman yahut çello
yalnız çok güzel bir ahenk içinde.

Kaç zaman oldu Gönül hanım
yüzünü görmeyeli sesini duymayan
nefesini, sesini, benliğini hissetmeyeli
kaç, kaç koca ay kaç koca yıl oldu

Sensiz zamanlarım nasıl geçer
bir yanım sanki boşlukta
zamanı çözemeyin aklım
benden bağımsız dolaşmakta

Güneş daha doğmadan
uyanırım hemen şafakla;
saksılar yerleştiririm cam kenarlarına
sen açacaksın diye kızıl ışıklarla
gözlerim dalar dağın doruklarına.

Sen ki Gül yüzlü
misk kokulu Gönül hanım
sanki Ceylan gözlü
Ahu Dilber kadın
senin için var, senin için yaşarım.

anılar defterinde bir gül
kokusu mısralarımda Yaşar
kalemimden çıkanlarsa, bülbül
O sendin GönÜL hanım.

©h.o.a