Gönül Gel Gidelim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gönül gel gidelim, sılaya doğru
İnan çok yoruldum, artık gidelim
Hazan yeli esti savurdu beni
Haydi kalk gidelim, kırıldı dalım

Ben çok dert doluyum, bitti umudum
Ey gönül gurbettir ömür tüketen
Bu gurbet, bu dertler neden bitmiyor?
Ben bıktım şu kahpe, arsız felekten

Meramım yolları, dağları aşmak
Gel gönül ne olur, yoldaş ol bana
Buradan gidelim, eyleme beni
Felek düşman bana, el düşman bana

Yaşam bana düşman, cahiller düşman
Gönül, gurbet bana kaçınmaz olmuş
Şu yalnızlığama hal bulunmuyor
Arifleri bulmak, hayli zor olmuş

Gönül yangındayım, can gel gidelim
Bugün, yarın deyip eyletme beni
Dünyanın cefası beni çok yordu
İçim bölük pörçük dert yedi beni

Mehmet Çobanlğlu
28.06.2025
İzmir