Elediğim gecelerin karanlığından,yıldızlar düştü.
Avuçlarımda topladıkça ışığını,rüzgarlarım küstü.
Lamba şişesinin isleri,gecemde sanki bir süstü.
Kazıdım isli alevleri gönüllerden,her akşam üstü.
Bitap düşen alevlerim,hasretle söndü fitillerinde.
Karanlığa mahkum rüzgarlar esti,sivri tepelerde.
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
