Gönül erenleri... Şiiri - Hasan Belek 2

Onlar ki,
ismini mermere değil, bir garibin duasına kazıyanlardır.
Sarayı, şöhreti değil,
kırık bir kalbi kendine yurt edinenlerdir.

​Onlar ki ne doğuda ne batıdadır,
onların kıblesi Aşk'tır.
Gözleri, kâinat kitabının en gizli ayetlerini okur,
sükûtları, ariflerin meclisinde en fasih kelamdır.
​Bir tohumun toprağa fısıldadığı sırrı bilirler,
ve bir damlanın okyanusa kavuşma telaşını anlarlar.

Onlar ki zıtlıkların ahenginde O'nu bulurlar,
gülün hatırına dikenin sancısına da "Eyvallah" derler.
​Gecenin zifirisinde parlayan yıldız, gündüzün gürültüsünde kaybolan hakikattirler.
Varlığın içinde yokluğu, yokluğun içinde mutlak varlığı yaşarlar.
Adımları topraktadır, lakin ruhları yedi kat semada pervaz eder.

​Onlar ki şikâyet defterini çoktan kapatmış,
şükür makamında dem sürenlerdir.
Nefesleri "Hû" zikridir, sessizce karışır rüzgâra,
ve bir çiçeğin yaprağına çiğ olur, umut diye konarlar.

​Onları arama taçlarda, tahtlarda,
onlar, bir annenin şefkatinde, bir ustanın nasırlı elinde,
paylaşılan bir somun ekmeğin kutsal buğusundadır.
Bir yetimin tebessümünde yüzleri aydınlanır,
bir mazlumun ahıyla Arş'ı titretirler.

​Onlar ki iyilik ordusunun isimsiz neferleridir.
Şeytanın vesvesesi ile Rahman'ın ilhamı arasındaki ince çizgide,
pusulaları şaşmayan bir imanla yürürler.
Bilirler ki en uzun gece bile, bir tek gün ışığına gebedir.
​Ve onlar bu diyardan göçtüklerinde kaybolmazlar,
sadece hal değiştirirler.
Bir şairin mısrasına ilham,
bir âşığın gözüne nur,
yolunu arayan bir yolcunun kalbine feraset olurlar.

​Onlar ki Allah'ın yeryüzündeki sessiz tanıklarıdır.
Onlara Aşk ile, onlara selam ile...

Hasan Belek
09 Ekim 25-Akçay