Gönül bekler bir selam...

​Gönül bekler bir selam, uzaklardan gelecek,
Kalpte bitmeyen elem, bir an olsun dinecek,
Gözümdeki yaşı nem, ancak o dost silecek,
Hasreti dindirecek, sımsıcak bir haberdir.

​Uzar gider bu yollar, gurbet elde çileli,
Hazan vurmuş tüm güller, esen rüzgâr hileli,
Saramaz yabancı kollar, bu gönlümü, bileli,
Yalnızlığa tek çare, vefalı bir neferdir.

​Kazdağı'nın dumanı, çöker akşam üstüne,
Geçer ömrün zamanı, gider dostun dostuna,
Yüreğimin gümanı, benzer sevda yasına,
İçimdeki bu sızı, ateşten de beterdir.

​Akçay'da batan o gün, ufku yakıp bırakır,
Hatırladıkça dünüm, içimde bir sızıdır,
Hasretinle her öğün, gönlüm aşka acıkır,
Bu sevdanın menzili, sonsuz olan seferdir.

​İlham gelir de konar, mısraların başına,
Kalem dost için yazar, bakar gözün yaşına,
Gerçek dost dostu anar, toprağına taşına,
Şiir denen bu duygu, emekten mukadderdir.

​Bir martı kanadında, gelir en güzel müjde,
Gönül o an tahtında, kalmaz ne gam ne kederde,
Dostun bir tek sözünde, bin bir şifa var özde,
Vefa denen o duygu, en kıymetli cevherdir.

​Hasan sana varsın, ey vefalı can yoldaş,
Mısralar yaranı sarsın, gözüne olmasın yaş,
Gönlüm seninle artsın, ey benim gönlüme eş,
Sevdama benden kalan, en vefalı eserdir...

Hasan Belek
13 Eylül 25
Paris