Gönül bahçem de Şiiri - Sadık Kocabaş

Gönül bahçemde bir gül açtı, tenimde,
Her zerrem feryat eder aşkın deminde.
Toprak can buldu, su coştu bendimde,
Canan sır oldu, yokluk gönlümde.

Ben bir zerre, sen deryasın sonsuz,
Aklım firar etti, sözüm uykusuz.
Hakikat perdesinde gizli bir yüz,
Vuslat bekler, bu can sensiz öksüz.

Gel ey Canan, bu can sana meftun,
Katre olsam da ummanım sensin.
Varlık seninle var, yokluk bir oyun,
Bu benlik pazarında sen teksin.

Dönmek ister bu baş, semah dönerim,
Aşkın girdabında kendimi ararım.
Ayna tuttum yüze, suretimle varım,
Her ne yana baksam, cemalin görürüm.

Dosttan ayrı düşsem, gönlüm figanda,
İsterim ki her an can senin yanında.
Hakikat birdir, suretler cihanda,
Bu sırrı çözerim, aşkın divanında.