Bir gönül bahçem var benim
Kimseler bilmez
Sularım onu ben her gün
Gönül gölüm’den
Besler büyütürüm onu sevgiyle
gülüKoklayıp koparmaya kıyamam
Ben dalından
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta