Gönül Şiiri - Habib Karasakallı

Bir gül gibi açtın, sarardın, soldun
Bu dünyadan murat aldın mı gönül
Nice zamanlar ki aşk ile doldun
Varıp yar kapısın çaldın mı gönül...

Hep cevr ü cefaya düşüp inledin
İnledin de feryadını dinledin
Sağnak yağmur gibi yağıp dinmedin
Gözyaşın sellere saldın mı gönül...

Güzeller içinde birisi vardı
Uzaklardan uğrun uğrun bakardı
Belki o da senden yarlık umardı
Ondan da nasipsiz kaldın mı gönül...