Gönül Şiiri - Coşkun Gündüz

Yeter artık çektirdiğin çileye
Azıcık ara ver yoruldum gönül,
Başıma açtığın türlü belayla
Zavallı ömrümü bitirdin gönül

Usanmadın hep istedin hep aldın
Düzde yürütmedin yokuşa saldın.
Yoksa beni öldürmek mi muradın?
Dirliği düzeni yitirdin gönül.

Zemheri ayında güller istedin,
Dağlarda taşlarda yollar istedin,
Hep açıp saracak kollar istedin,
Bir derdi binlere götürdün gönül

Şu garibin güldürmedin yüzünü
Hep ağlattın sildirmedin gözünü.
Kucağına verip kırık sazını
Yanık türküleri söylettin gönül

Kendine uyacak yar bulamadın
Şu koca dünyada yer bulamadın
Coşkun'a diyecek söz bulamadın
Gurbetten gurbete yolladın gönül