Gönül Şiiri - Rıdvan Bilgin

Hangi çağda kaldın gönül
hala durgun
hala suskunsun
nerde bıraktın derdi kederi
dudaklarındamı hala tebessümün...

çağlayamam der durursun
susamam der kudurursun
nasıl bağlarım seni gönül
ağlarken gözbebeklerin.

kapıldın gidiyorsun dünya haline
sen heryöne hovardasın hovarda gönül
dağlandıkça coşmaktasın
bu ne hal bu ne maraz gönül
kapıldın gidiyorsun dünya yeline

çıkmazlarda hep sen
nerde kavga yin sen
çekilmez oldun sen gönül

hangi aşta kaldın gönül
durmuş kendine ağlıyorsun
vah zavallı ben diyorsun

hangi çağda kaldın sen
hala ağlamaklı hala kırılgan
nerde bıraktın kendini
nerde gönül

hangi kalpte
hangi şehirde
hangi ateşte
söyle gönül

rıdvan bilgin(rojdi)