Dünya işlerine dalıp gidince
Yine açtık senle arayı gönül.
Dostlar da başını alıp gidince
Neyleyim ben köşkü,sarayı gönül.
Arzuların beni düşürür gama
Her gece bir sızı çöker şurama
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var