Gönül Şiiri - Enver Gokcay

Gel seninle cikalim dag basina
Bir sen söyle bir ikide ben gönül
Gecte otur hele söyle karsima
Bir sen söyle bir ikide ben gönül

Kusbakisi süzüp söyle dogayi
Rengarenk bezenmis düzü ovayi
Cigerlere cekip temiz havayi
Bir sen söyle bir ikide ben gönül

Oyuncak olmusuz felek elinde
Adimiz ezberdir elin dilinde
Sendemi bendemi kabahat kimde
Bir sen söyle bir ikide ben gönül

Uslanmak bilmedik gitti bir türlü
Her halti isledik gizli örtülü
Hangimiz susturduk seyda bülbülü
Bir sen soyle bir ikide ben gönül

Seni bilmem lakin ben perisanim
Sizliyor vicdanim yaniyor canim
Bilirmisin kime benim isyanim
Bir sen söyle bir ikide ben gönül

Haddini cok asti gitti ileri
Zehretti kendine mutlu günleri
Al karsina su budala Enver,i
Bir sen soyle bir ikide ben gönül