Gönül Şiiri - Murat Yıldırım

Yalanmış dünyanın zevk-i sefası
Hiçbirşey saadet vermiyor gönül
Yıllarca bekledim gelmez sırası
Bu işe bir akıl ermiyor gönül

Kuru bir nefese aldandı canım
Zehire boyandı damarda kanım
İnce hastalıkla doldu dört yanım
Tabip bu yarayı sarmıyor gönül

Duymuyor yüreğim benden azade
Çileye taliptim yare amade
Hesapsızca sevdim candan ziyade
Canan Ahvalimi Sormuyor gönül

Derdime her günüm bir dert ekliyor
Dünya hesabını Benden saklıyor
Kapımda tükenmiş ömür bekliyor
Yıllar aldığını vermiyor gönül

Amacım gayemdi huzura ermek
Doğumdan ölüme bir ömür sürmek
Bir mezar taşına ismini vermek
Bu yol bu menzile Varmıyor gönül

Sel oldu durmuyor gözümün yaşı
Karıştı mevsimler bitmiyor kışı
Ben umut ettikçe gördüğüm düşü
Düşünüp hayıra yormuyor gönül

16/08/2025
mrtyldrm