Gönül ki, dert istiyordu
Hazindi, yalnızdı ve kararsızdı,
gönül ki, dert istiyordu.
Gözleri yaşla dolu,
bir mazide kalmıştı.
Sızlayan yarasına bir merhem istiyordu.
Gönül yansınki, şimdi onu da buldu.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta