Gönül Şiiri - Muhsin Özalp

Çiğliğe çare yok mal ile namda
Benliği birlikte yerelim gönül
Aşkın meyvesini bu yaş bu demde
Muhabbet bağından derelim gönül

Derdin kaynağına dalalım gönül
Dağa taşa derman salalım gönül
Fırsat varken gönül alalım gönül
Yokları yoksula verelim gönül

Dilde olan dili oyalar durur
Avcı avın ancak atarak vurur
Su görmeyen canlı illâ ki kurur
Akarı yerlere serelim gönül

Ağlayan gözlerden dökülür yaşlar
Emekle ev olur granit taşlar
Hizmetle hürmetle eğilir başlar
Vermenin zevkine erelim gönül

Sevdanın sırları vergide saklı
Aşka gelen gönül alt eder aklı
Bedenler muhtaçsa duygular haklı
Azgın ata gemi vuralım gönül

Sebil sergen eden mutluluk bulur
Bedelin bekleyen hep betbaht olur
Muhsin yalnız Allah yolunda nolur
Dağıtım ağını kuralım gönül