Gönül 2 Şiiri - İsmet Murat

GÖNÜL 2
Gün gelir dünyanın saltanatından
Elin ayağını çekersin gönül.
Bir yudum alarak aşk şarabından
Gözünden yaşları dökersin gönül.

Elveda edersin şöhret ününe,
Hayallerin gelir, gözün önüne,
Hasret ile bu gününe dününe,
Bakarak boynunu bükersin gönül.

Ayrılık kısmeti varsa bahtında,
Sadakat arama yarin aht'ında,
Kimler geldi geçti gönül tahtında,
Diye düşünerek çökersin gönül.

Yalnızlık kapını çalar gün gelir,
Feryadın figanın arşa yükselir,
Olanca ümidin bir bir tükenir,
Saçına akları ekersin gönül.

Gecenin ardından yeni gün biter,
Kelebekler uçar, horozlar öter,
Yüreğin kavrulur dumanın tüter
Şöyle bir maziye akarsın gönül.

Ne olursa olsun hayıra yorar,
Haber var mı diye ulağa sorar,
Pencere önüne karargah kurar,
Özlemle yollara bakarsın gönül.

Aht ile vefayı kenara atar
Suratını asar, kaşını çatar,
Dostun bildiklerin derde dert katar,
Kederden ağıtlar yakarsın gönül.

Müçtehit gönlünü vefasız yâr'a
Vermişsen bağrında açılır yara,
Kapatan bulunmaz; atarak nara,
Çıkar sahralarda sekersin gönül.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi