Gönül Şiiri - Hasan Muslu

Gönlüm sana döndü,
Adın düştü dilime.
Bir “Hû” dedim sessiz,
Işık indi kalbime.

Yol sandığım izmiş,
İz sandığım canmış.
Ben yürürüm derken,
Yürüten hep O’ymuş.

Eğildim secdeye,
Taş kalbim yumuşadı.
Bir Elif’i bildim,
Her şey onda başladı.

Hû de gönül, durma,
Sus ve aşka yan.
Hüseyni akar söz,
Adınla bulur can.

Ne cennet dilerim,
Ne ateş korkusu.
Seven bilir Rabbini,
Aşk tek doğrusu.