Gönül Şiiri - Veyis Güllü

Lâl olsa da diller akmasa da nehirler
Yer, gök, kurt, kuş Allah der inler
Rabbin sözüne kim kulak verir kim dinler
Eşref-i mahlukat olarak yaradan ''O'' olmasaydı eğer.

Doldu gönül yine taştı taşıyor
Esfeli safilinden çıkmakla ömür geçiyor
Ömür dediğin ne ki pek çabuk tükeniyor
Her şeyin Rabden geldiğine razı geldikçe..

Ah etme Acz’ü Veys, söyleme sözü pek fazla
İşin yok şu dünyada gönül dili bilmez kimseyle
Gene de duramazsın ‘gönül ah’ deyip, yanarsın o har’la
Seni yakacağı da düşünmez misin…